VAMOS 247

37 EN GALEGO POMBIÑA DOS MEUS LARES, POMBIÑA QUERIDA, QUE CHE MANDOU POUSAR NA MAN DA MIÑA AMIGA? VISÍTALA TODAS AS NOITES E TAMÉN POLO DÍA, AI, POMBIÑA MIÑA, DEIXARALA EN PAZ ALGÚN DÍA? NON SEI SE ES BOA, NIN TAMPOUCO SE ES MALA, PERO SEICA ANDAS PRESENTE NA MENTE DA MIÑA AMADA. E UNHA NOITE ESCURA RUBE CARA AO CEO, SAE DA MIÑA HORTA, PORQUE A AMADA MIÑA PRONTO ESTARÁ MORTA. QUEN ME LEVE, QUEN ME LEVE, DICÍA SEN PARAR. O QUE ELA NON SABÍA ERA QUE PRONTO ARRIBA HABÍA DE ESTAR. RUBE CARA AO CEO, VOA QUE REVOA, TRÁTAA BEN, PORQUE A ALMA DA MIÑA AMADA SEMPRE SERÁ BOA. E AGORA QUE TE FUCHES XA NON VOLVERÁS, PERO, TRANQUILA, MEU AMOR, POR MIN TAMÉN VIRÁ. Rube cara ao ceo ALBERTO VIDAL CALO 3º DE ESO